به عنوان خوراک و پوشاک
گوشت خرگوش اروپایی، خرگوش صحرایی اروپایی و خرگوش صحرایی در اروپا، آمریکای جنوبی و شمالی و بخش‌هایی از خاورمیانه به عنوان خوراک خریداری می‌شود.
در بریتانیا هم گوشت خرگوش در قصابی‌ها و فروشگاه‌های کوچک و بزرگ به صورت گوشت یخی خریداری می‌شود. همچنین گوشت تازهٔ آن هم در دسترس است. برای نمونه در فروشگاه‌های مزرعه‌ها و بازارهای بارو در لندن خرگوش‌های کشته شده را به صورت سنتی آویزان کرده‌اند و به فروش می رسانند.
تا پیش از شناخت بیماری استحاله میگزومی، گوشت خرگوش در سیدنی، استرالیا بسیار پُرهواخواه بود اما پس از آن مردم کمتر به سراغ گوشت خرگوش رفتند. گوشت خرگوش در آشپزی مراکشی بسیار کاربرد دارد بویژه در خوراکی به نام تجین که آن را «با بادام بو داده چند دقیقه پیش از آوردن بر سر میز می‌آرایند».گوشت این جانور در آسیا-اقیانوسیه چندان شناخته شده نیست.
چندین بیماری مرتبط با مصرف گوشت خرگوش شناخته شده‌است که از آن جمله می‌توان به تولارمی یا تب خرگوش اشاره کرد. بیماری دیگر گرسنگی خرگوش نام دارد. به دلیل کمبود اسیدهای چرب ضروری در گوشت خرگوش چنین نامی برای این بیماری انتخاب شده‌است. خرگوش خوراک معمول مارهای بزرگ پایتون مانند پایتون برمه‌است.
گاهی خز خرگوش برای پوشاک (مانند کلاه) و ساخت برخی ابزارها بکار گرفته می‌شود. خرگوش آنگورا دارای موهای بلند و نازکی است و می‌توان مانند پشم گوسفند از آن بهره برداری کرد به همین دلیل برخی به پرورش و تولید مثل این گونهٔ خرگوش می‌پردازند. خرگوش‌ها کودهای بسیار پرباری را در زمین فراهم می‌کنند همچنین ادرار این جانور چون سرشار از نیتروژن است برای درخت‌های لیمو بسیار مفید است. شیر خرگوش هم چون سرشار از پروتئین است می‌تواند کاربرد پزشکی و خوراکی داشته باشد.
پرورش خرگوش در ایران
گوشت خرگوش در ایران به دلیل مسایل مذهبی مصرفی ندارد و حدودا بین سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۶۰ بخاطر موهای آن خرگوشی به نام خرگوش انقوره تولید می‌شد و به صورت صنعتی پرورش داده می‌شد و به صورت فله به کشور ترکیه صادر می‌شد. از سال ۱۳۶۰ به بعد حدودا کلیه مزارع تعطیل شد. و پرورش به صورت پراکنده در ایران صورت می‌گرفت در سال ۱۳۸۷ آقای بهروز نصیری پدر علوم پرورش حیوانات خاصمقاله‌ای مفصل و جامعه به نام پرورش خرگوش دو منظوره در مجله دام کشت صنعت به چاپ رساند که باعث به وجود امدن مزارعی کوچکی در ایران گردید و این صنعت در حال گسترش در ایران می‌باشد.
خرگوشان
خرگوشان (نام علمی: Leporidae) تیره‌ای از راسته خرگوشیان می‌باشند. خرگوشان شامل دو سرده خرگوش صحرایی و خرگوش می‌باشد.
خرگوش‌سانان
خرگوش‌سانان (نام علمی: Lagomorpha) راسته‌ای از بالاراسته هونیاسنجابک‌سانان هستند. راسته خرگوش‌سانان خود شامل دو تیره پیکاها و خرگوشان (خرگوش صحرایی و خرگوش) می‌باشد.
هونیاسنجابک‌سانان
هونیاسنجابک‌سانان (نام علمی: Euarchontoglires) – مترادف با زبَرنخستیان (به انگلیسی: Supraprimates) – کلادی (بالاراسته‌ای) از پستانداران است که شامل جوندگان، خرگوش‌سانان، حشره‌خواران درختی، پوست‌پرسانان، و نخستی‌سانان (شامل انسانها) می‌شود.
پستانداران
پستانداران رده‌ای از جانوران مهره‌دار هستند که با غدهٔ پستانیشان (که در جنس ماده، شیر برای تغذیهٔ نوزاد تولید می‌کند)، مو یا خز و خون‌گرم بودنشان مشخص می‌شوند.
مغز پستانداران دما و دستگاه گردش خون را که شامل یک قلب چهار حفره‌ایست کنترل می‌کند. دستهٔ پستانداران شامل ۵۵۰۰ گونه(از جمله انسان) است که در ۱۲۰۰ تیره، ۱۵۲ خانواده و ۴۶ راسته توزیع شده‌اند، هر چند این به نوع رده‌بندی علمی نیز بستگی دارد.
به دلیل خطرات و آلودگی‌های زیست‌محیطی، بسیاری از پستانداران در معرض خطر انقراض هستند. اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست در گزارش سال ۲۰۱۱ خود اعلام کرد که ۲۵٪ از پستانداران زمین در شرف نابودیند.
پیشینه
از ویژگی‌های خونگرمی، مو، میانپردهٔ تنفسی، چابکی زیاد و ماهیچه‌های صورت که به جانور اجازهٔ شیر خوردن می‌دهد پستانداران باید در دست‌کم برخی از این خصوصیات با نیاکان ددکاو (تراپسیدی) خود سهیم بوده باشند. این ویژگی‌ها در پستانداران یک مجموعهٔ سازگاری واحد را تشکیل می‌دهد.
پستانداران در طی همزیستی درازمدت خود با دایناسورها پیشرفت‌هایی حاصل کردند که آنها را در موقعیت خوبی قرار داد. پستاندارانی که جنینشان دارای جفت است در طی دورهٔ کرتاس پدید آمدند و به آرامی شاخه-شاخه شدند. راستهٔ نخستی‌سانان که انسان نیز در آن قرار می‌گیرد زمانی پدید آمد که دایناسورها هنوز بر زمین چیرگی داشتند. بدین‌ترتیب، چند دودمان از پستانداران بیش از دایناسورها زنده ماندند. این دودمان‌ها طی دوران نوزیستی به‌طرز مؤثری شاخه-شاخه شدند. تعدادی از دودمان‌هایی که در آن موقع به‌وجود آمدند، اکنون منقرض شده‌اند، به‌طوری که تعداد راسته‌های پستانداران امروزی از اوایل دوران نوزیستی کمتر است.
هنگامی که دایناسورها از میان رفتند، پستانداران به داخل مناطق مسکونی خالی راه یافتند تا به نوبهٔ خود بر محیط خشکی چیرگی یابند.
فعالیت تکاملی پستانداران طی دو میلیون سال گذشته به اوج خود رسید و این شاید به‌خاطر گوناگونی زیادی بود که همراه با یخبندان اواخر دوران نوزیستی در آب و هوا پدید آمد. واپسین رویداد مهم برای پستانداران موج انقراضی بود که به‌ویژه در مورد پستانداران بزرگ، که شامل گونه‌های انسان‌ریخت هم می‌شد، روی داد.
کالبدشناسی پستانداران
استخوان‌بندی
اکثر پستانداران از جمله انسانها، زرافهها، والها و خفاشها هفت مهرهٔ گردنی دارند ولی استثناءهایی همچون گاو دریایی وجود دارد که ۶ مهرهٔ گردنی دارد. پستانداران ۳ استخوان در هر گوش، دو استخوان در آرواره پایین دارند.
پوست
دستگاه پوششی پستانداران سه لایه دارد: بیرونی‌ترین لایه روپوست یا اپیدرم، پوست حقیقی یا میان‌پوست (درم) و زیرپوست یا هایپودرم. البته این ۳ لایه ویژه پستانداران نیست و همهٔ مهره‌داران همچین پوستی دارند.
روپوست معمولاً ۱۰ تا ۳۰ یاخته ضخامت دارد و کار اصلی آن ایجاد لایه‌ای ضدآب است. سلول‌های بیرونی‌تر همواره در حال جدا شدن و سلول‌های داخلی در حال تقسیم شدن و به بالا آمدن هستند. لایهٔ میانی پانزده تا چهل برابر از روپوست ضخیم‌ترند. این لایه از اجزای زیادی از جمله ساختارهای استخوانی و رگهای خونی تشکیل شده. لایهٔ زیرپوست از بافت‌های چرب تشکیل شده که نقش چرب کننده پوست و لایه‌ای عایق را دارد. هیچ پستانداری موی آبی یا سبز ندارد. هر چند در برخی موارد رشد جلبک یا سایه‌ٔ رنگ خاکستری باعث می‌شود رنگ موی بعضی از آنها سبز یا آبی به نظر برسد.
دستگاه تنفسی
پستانداران از شُش برای تنفس استفاده می‌کنند
زادآوری
اکثر پستانداران نوزاد را زنده به دنیا می‌آورد هر چند برخی از آنان تخم‌گذاری می‌کنند، مانند پلاتی پوس، و برخی نوزاد نارس به‌دنیا آورده و در کیسه جلوی شکم از آن نگهداری می‌کنند، مانند کانگورو.
نوزاد زنده به دنیا آوردن در برخی از گونه‌هایی که پستاندار نیستند نیز وجود دارد و در نتیجه جزو مشخصه‌های پستانداران نیست.
پرواز
خفاش تنها پستانداری است که می تواند پرواز کند. سنجاب پرنده و میمون پرنده در واقع در هوا سر می‌خورند و قدرت پرواز ندارند.
جوندگان
در زیست‌شناسی، جَوَندگان (Rodentia) یکی از راسته‌های پستانداران هستند.
ویژگی آنها دارا بودن دو دندان نیش همیشه در حال رشد در آرواره‌های بالا و پائین است که باید از طریق جوبدن کوتاه نگه داشته شود.
چهل درصد از تمام پستانداران جونده هستند و در همهٔ قاره‌ها به‌جز قارهٔ جنوبگان دیده می‌شوند. جوندگان معمول عبارتند از موش‌ها، موشهای صحرایی، سنجاب‌ها، سمورچه‌ها، تشی‌ها، هامسترها، خوکچه‌های هندی، یربوع‌ها (جربیل‌ها)، موشهای کیسه‌دار و بیدسترها (سگ‌های آبی).
در طبقه‌بندی‌های جانوری، جوندگان را از فروردهٔ جفت‌داران (Eutheria)، بالاراستهٔ فَرانَخستی‌ها (Euarchontoglires) به شمار می‌آورند.
باگز بانی
باگزبانی(به انگلیسی: Bugs Bunny) یک شخصیت ساختگی انیمیشنی است که در سری کارتون‌های لونی تونز و مری ملودیز هنرنمایی می‌کند. این شخصیت توسط کمپانی تولیدات لئون اسلینگر ساخته شده‌است که بعدها در سال ۱۹۴۴ تبدیل به کمپانی برادران وارنر شد.باگز که یک خرگوش شبه انسان است در ۱۶۷ قسمت کوتاه در دوران طلایی انیمیشن‌های آمریکایی هنرنمایی می‌کند و حضور کوتاهی هم در جاهای دیگر از جمله در فیلم‌های غیر انیمیشنی داشته‌است. بر اساس کارتون ۵۰ Years and Only One Grey Hare او در ۲۷ ژوئیه سال ۱۹۴۰ در بروکلین نیویورک در لانهٔ خرگوشی در ابت فیلدز در خانهٔ بروکلین داجرز متولد شد. اما در واقع او ساختهٔ دست تعدادی از انیماتورهای مختلف بود. از جمله تاکس آوری که کارگردانی وایلد هار اولین کارتونی که باگز در آن ظاهر شد با او بود. وهمچنین رابرت مک کیمسون که شخصیت نهایی باگز را طراحی کرد. طبق طراحی باگزبانی، مل بلانس (به انگلیسی: Mel Blanc) شخصی که صدای باگز را در می‌آورد لهجهٔ فلات باش دارد باگز تکیه کلام‌های متعددی دارد که معروفترین آن (اوه چه خبرا دکی؟) می‌باشد. که معمولاً آن را در هنگام جویدن هویجش می‌گوید. او علی‌رغم آرامشی که دارد مهم ترین شخصیت لونی تونز است. بی توجهی گستاخانهٔ او باعث شد که در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن محبوب تماشاچیان آمریکایی باشد. او همچنین نماد کارتون‌های لونی تونز و کمپانی برادران وارنر می‌باشد.
keywords : نوای جنت،وب سایت نوای جنت،مقاله علمی نوای جنت
گوشت خرگوش اروپایی، خرگوش صحرایی اروپایی و خرگوش صحرایی در اروپا، آمریکای جنوبی و شمالی و بخش‌هایی از خاورمیانه به عنوان خوراک خریداری می‌شود.
در بریتانیا هم گوشت خرگوش در قصابی‌ها و فروشگاه‌های کوچک و بزرگ به صورت گوشت یخی خریداری می‌شود. همچنین گوشت تازهٔ آن هم در دسترس است. برای نمونه در فروشگاه‌های مزرعه‌ها و بازارهای بارو در لندن خرگوش‌های کشته شده را به صورت سنتی آویزان کرده‌اند و به فروش می رسانند.
تا پیش از شناخت بیماری استحاله میگزومی، گوشت خرگوش در سیدنی، استرالیا بسیار پُرهواخواه بود اما پس از آن مردم کمتر به سراغ گوشت خرگوش رفتند. گوشت خرگوش در آشپزی مراکشی بسیار کاربرد دارد بویژه در خوراکی به نام تجین که آن را «با بادام بو داده چند دقیقه پیش از آوردن بر سر میز می‌آرایند».گوشت این جانور در آسیا-اقیانوسیه چندان شناخته شده نیست.
چندین بیماری مرتبط با مصرف گوشت خرگوش شناخته شده‌است که از آن جمله می‌توان به تولارمی یا تب خرگوش اشاره کرد. بیماری دیگر گرسنگی خرگوش نام دارد. به دلیل کمبود اسیدهای چرب ضروری در گوشت خرگوش چنین نامی برای این بیماری انتخاب شده‌است. خرگوش خوراک معمول مارهای بزرگ پایتون مانند پایتون برمه‌است.
گاهی خز خرگوش برای پوشاک (مانند کلاه) و ساخت برخی ابزارها بکار گرفته می‌شود. خرگوش آنگورا دارای موهای بلند و نازکی است و می‌توان مانند پشم گوسفند از آن بهره برداری کرد به همین دلیل برخی به پرورش و تولید مثل این گونهٔ خرگوش می‌پردازند. خرگوش‌ها کودهای بسیار پرباری را در زمین فراهم می‌کنند همچنین ادرار این جانور چون سرشار از نیتروژن است برای درخت‌های لیمو بسیار مفید است. شیر خرگوش هم چون سرشار از پروتئین است می‌تواند کاربرد پزشکی و خوراکی داشته باشد.
پرورش خرگوش در ایران
گوشت خرگوش در ایران به دلیل مسایل مذهبی مصرفی ندارد و حدودا بین سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۶۰ بخاطر موهای آن خرگوشی به نام خرگوش انقوره تولید می‌شد و به صورت صنعتی پرورش داده می‌شد و به صورت فله به کشور ترکیه صادر می‌شد. از سال ۱۳۶۰ به بعد حدودا کلیه مزارع تعطیل شد. و پرورش به صورت پراکنده در ایران صورت می‌گرفت در سال ۱۳۸۷ آقای بهروز نصیری پدر علوم پرورش حیوانات خاصمقاله‌ای مفصل و جامعه به نام پرورش خرگوش دو منظوره در مجله دام کشت صنعت به چاپ رساند که باعث به وجود امدن مزارعی کوچکی در ایران گردید و این صنعت در حال گسترش در ایران می‌باشد.
خرگوشان
خرگوشان (نام علمی: Leporidae) تیره‌ای از راسته خرگوشیان می‌باشند. خرگوشان شامل دو سرده خرگوش صحرایی و خرگوش می‌باشد.
خرگوش‌سانان
خرگوش‌سانان (نام علمی: Lagomorpha) راسته‌ای از بالاراسته هونیاسنجابک‌سانان هستند. راسته خرگوش‌سانان خود شامل دو تیره پیکاها و خرگوشان (خرگوش صحرایی و خرگوش) می‌باشد.
هونیاسنجابک‌سانان
هونیاسنجابک‌سانان (نام علمی: Euarchontoglires) – مترادف با زبَرنخستیان (به انگلیسی: Supraprimates) – کلادی (بالاراسته‌ای) از پستانداران است که شامل جوندگان، خرگوش‌سانان، حشره‌خواران درختی، پوست‌پرسانان، و نخستی‌سانان (شامل انسانها) می‌شود.
پستانداران
پستانداران رده‌ای از جانوران مهره‌دار هستند که با غدهٔ پستانیشان (که در جنس ماده، شیر برای تغذیهٔ نوزاد تولید می‌کند)، مو یا خز و خون‌گرم بودنشان مشخص می‌شوند.
مغز پستانداران دما و دستگاه گردش خون را که شامل یک قلب چهار حفره‌ایست کنترل می‌کند. دستهٔ پستانداران شامل ۵۵۰۰ گونه(از جمله انسان) است که در ۱۲۰۰ تیره، ۱۵۲ خانواده و ۴۶ راسته توزیع شده‌اند، هر چند این به نوع رده‌بندی علمی نیز بستگی دارد.
به دلیل خطرات و آلودگی‌های زیست‌محیطی، بسیاری از پستانداران در معرض خطر انقراض هستند. اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست در گزارش سال ۲۰۱۱ خود اعلام کرد که ۲۵٪ از پستانداران زمین در شرف نابودیند.
پیشینه
از ویژگی‌های خونگرمی، مو، میانپردهٔ تنفسی، چابکی زیاد و ماهیچه‌های صورت که به جانور اجازهٔ شیر خوردن می‌دهد پستانداران باید در دست‌کم برخی از این خصوصیات با نیاکان ددکاو (تراپسیدی) خود سهیم بوده باشند. این ویژگی‌ها در پستانداران یک مجموعهٔ سازگاری واحد را تشکیل می‌دهد.
پستانداران در طی همزیستی درازمدت خود با دایناسورها پیشرفت‌هایی حاصل کردند که آنها را در موقعیت خوبی قرار داد. پستاندارانی که جنینشان دارای جفت است در طی دورهٔ کرتاس پدید آمدند و به آرامی شاخه-شاخه شدند. راستهٔ نخستی‌سانان که انسان نیز در آن قرار می‌گیرد زمانی پدید آمد که دایناسورها هنوز بر زمین چیرگی داشتند. بدین‌ترتیب، چند دودمان از پستانداران بیش از دایناسورها زنده ماندند. این دودمان‌ها طی دوران نوزیستی به‌طرز مؤثری شاخه-شاخه شدند. تعدادی از دودمان‌هایی که در آن موقع به‌وجود آمدند، اکنون منقرض شده‌اند، به‌طوری که تعداد راسته‌های پستانداران امروزی از اوایل دوران نوزیستی کمتر است.
هنگامی که دایناسورها از میان رفتند، پستانداران به داخل مناطق مسکونی خالی راه یافتند تا به نوبهٔ خود بر محیط خشکی چیرگی یابند.
فعالیت تکاملی پستانداران طی دو میلیون سال گذشته به اوج خود رسید و این شاید به‌خاطر گوناگونی زیادی بود که همراه با یخبندان اواخر دوران نوزیستی در آب و هوا پدید آمد. واپسین رویداد مهم برای پستانداران موج انقراضی بود که به‌ویژه در مورد پستانداران بزرگ، که شامل گونه‌های انسان‌ریخت هم می‌شد، روی داد.
کالبدشناسی پستانداران
استخوان‌بندی
اکثر پستانداران از جمله انسانها، زرافهها، والها و خفاشها هفت مهرهٔ گردنی دارند ولی استثناءهایی همچون گاو دریایی وجود دارد که ۶ مهرهٔ گردنی دارد. پستانداران ۳ استخوان در هر گوش، دو استخوان در آرواره پایین دارند.
پوست
دستگاه پوششی پستانداران سه لایه دارد: بیرونی‌ترین لایه روپوست یا اپیدرم، پوست حقیقی یا میان‌پوست (درم) و زیرپوست یا هایپودرم. البته این ۳ لایه ویژه پستانداران نیست و همهٔ مهره‌داران همچین پوستی دارند.
روپوست معمولاً ۱۰ تا ۳۰ یاخته ضخامت دارد و کار اصلی آن ایجاد لایه‌ای ضدآب است. سلول‌های بیرونی‌تر همواره در حال جدا شدن و سلول‌های داخلی در حال تقسیم شدن و به بالا آمدن هستند. لایهٔ میانی پانزده تا چهل برابر از روپوست ضخیم‌ترند. این لایه از اجزای زیادی از جمله ساختارهای استخوانی و رگهای خونی تشکیل شده. لایهٔ زیرپوست از بافت‌های چرب تشکیل شده که نقش چرب کننده پوست و لایه‌ای عایق را دارد. هیچ پستانداری موی آبی یا سبز ندارد. هر چند در برخی موارد رشد جلبک یا سایه‌ٔ رنگ خاکستری باعث می‌شود رنگ موی بعضی از آنها سبز یا آبی به نظر برسد.
دستگاه تنفسی
پستانداران از شُش برای تنفس استفاده می‌کنند
زادآوری
اکثر پستانداران نوزاد را زنده به دنیا می‌آورد هر چند برخی از آنان تخم‌گذاری می‌کنند، مانند پلاتی پوس، و برخی نوزاد نارس به‌دنیا آورده و در کیسه جلوی شکم از آن نگهداری می‌کنند، مانند کانگورو.
نوزاد زنده به دنیا آوردن در برخی از گونه‌هایی که پستاندار نیستند نیز وجود دارد و در نتیجه جزو مشخصه‌های پستانداران نیست.
پرواز
خفاش تنها پستانداری است که می تواند پرواز کند. سنجاب پرنده و میمون پرنده در واقع در هوا سر می‌خورند و قدرت پرواز ندارند.
جوندگان
در زیست‌شناسی، جَوَندگان (Rodentia) یکی از راسته‌های پستانداران هستند.
ویژگی آنها دارا بودن دو دندان نیش همیشه در حال رشد در آرواره‌های بالا و پائین است که باید از طریق جوبدن کوتاه نگه داشته شود.
چهل درصد از تمام پستانداران جونده هستند و در همهٔ قاره‌ها به‌جز قارهٔ جنوبگان دیده می‌شوند. جوندگان معمول عبارتند از موش‌ها، موشهای صحرایی، سنجاب‌ها، سمورچه‌ها، تشی‌ها، هامسترها، خوکچه‌های هندی، یربوع‌ها (جربیل‌ها)، موشهای کیسه‌دار و بیدسترها (سگ‌های آبی).
در طبقه‌بندی‌های جانوری، جوندگان را از فروردهٔ جفت‌داران (Eutheria)، بالاراستهٔ فَرانَخستی‌ها (Euarchontoglires) به شمار می‌آورند.
باگز بانی
باگزبانی(به انگلیسی: Bugs Bunny) یک شخصیت ساختگی انیمیشنی است که در سری کارتون‌های لونی تونز و مری ملودیز هنرنمایی می‌کند. این شخصیت توسط کمپانی تولیدات لئون اسلینگر ساخته شده‌است که بعدها در سال ۱۹۴۴ تبدیل به کمپانی برادران وارنر شد.باگز که یک خرگوش شبه انسان است در ۱۶۷ قسمت کوتاه در دوران طلایی انیمیشن‌های آمریکایی هنرنمایی می‌کند و حضور کوتاهی هم در جاهای دیگر از جمله در فیلم‌های غیر انیمیشنی داشته‌است. بر اساس کارتون ۵۰ Years and Only One Grey Hare او در ۲۷ ژوئیه سال ۱۹۴۰ در بروکلین نیویورک در لانهٔ خرگوشی در ابت فیلدز در خانهٔ بروکلین داجرز متولد شد. اما در واقع او ساختهٔ دست تعدادی از انیماتورهای مختلف بود. از جمله تاکس آوری که کارگردانی وایلد هار اولین کارتونی که باگز در آن ظاهر شد با او بود. وهمچنین رابرت مک کیمسون که شخصیت نهایی باگز را طراحی کرد. طبق طراحی باگزبانی، مل بلانس (به انگلیسی: Mel Blanc) شخصی که صدای باگز را در می‌آورد لهجهٔ فلات باش دارد باگز تکیه کلام‌های متعددی دارد که معروفترین آن (اوه چه خبرا دکی؟) می‌باشد. که معمولاً آن را در هنگام جویدن هویجش می‌گوید. او علی‌رغم آرامشی که دارد مهم ترین شخصیت لونی تونز است. بی توجهی گستاخانهٔ او باعث شد که در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن محبوب تماشاچیان آمریکایی باشد. او همچنین نماد کارتون‌های لونی تونز و کمپانی برادران وارنر می‌باشد.
keywords : نوای جنت،وب سایت نوای جنت،مقاله علمی نوای جنت
